ΠΗΓΗ 1
Ε.Τ.Ε. - Βιομηχανία
Η ΕΤΕ δεν
δημιούργησε λοιπόν εξειδικευμένες σχέσεις με τη βιομηχανία· οι βιομήχανοι που
συγκαταλέγονται ανάμεσα στους πελάτες της έχουν δικαίωμα στις ίδιες πιστώσεις,
όπως και οι άλλοι επιχειρηματίες, έμποροι ή ιδιοκτήτες (εμπορικές πιστώσεις -
προεξόφληση - πιστώσεις ανοιχτού λογαριασμού ή απλά ενυπόθηκα δάνεια) και
υπόκεινται στους ίδιους καταναγκασμούς που απορρέουν από τις μεταστροφές της
πολιτικής της Τράπεζας. Η διοίκηση του μεγάλου πιστωτικού οργανισμού μοιάζει
ελάχιστα διατεθειμένη να “ποντάρει” στη λογική και την προοπτική του
βιομηχανικού κέρδους. Το 1871, ο Σταύρος Χρυσός, ο ερμουπολίτης
αλευροβιομήχανος, έχει ήδη στη διάθεσή του πίστωση ανοιχτού λογαριασμού 150.000
δρχ., ποσό πολύ σημαντικό για την εποχή. Όταν όμως ζήτησε τότε ένα απλό δάνειο
100.000 δρχ. για δέκα χρόνια, η κεντρική διοίκηση αρνήθηκε. Μάταια υποστήριξε
το αίτημά του ο διευθυντής του υποκαταστήματος της Ερμούπολης, γράφοντας
μάλιστα για τον σπάνιο αυτό βιομήχανο, ότι “…λόγω της προσωπικής αξίας και
ατομικής ικανότητος 59
αυτού (…)
εις χείρας (του) το ζητούμενον ποσόν ταχέως θέλει πολλαπλασιασθεί δια των
κερδών, όσα εξ αυτού θέλει προσπορισθεί…”.
Ύστερα απ’
όλα αυτά, πρέπει τάχα να συνάγουμε ότι η ΕΤΕ δεν έπαιξε κανένα ρόλο στις
απαρχές της εκβιομηχάνισης, εκτός βέβαια από τη γενική συμβολή της στην
επιτάχυνση των ανταλλαγών και τη διάδοση των νέων μέσων πληρωμής.
Χ. Αγριαντώνη, ό.π., σ. 172
ΠΗΓΗ 2
Η Τράπεζα
έπεται του σχηματισμού των περιουσιών, δεν τον προκα-ταλαμβάνει. Έτσι μόνο μετά
την εγκατάσταση του εργοστασίου και την έναρξη της λειτουργίας του αποφασίζει
να παραχωρήσει την αιτούμενη πίστωση, και βέβαια όχι πάντοτε. Η ΕΤΕ δεν έδειξε
να συγκινείται από εκκλήσεις επιχει-ρήσεων που βρίσκονταν ακόμα στα χαρτιά.
Χ. Αγριαντώνη, ό.π., σ. 173
ΠΗΓΗ 3
Κατά τις
δεκαετίες του 1860 και του 1870 η Τράπεζα παίρνει ενεργό μέρος στην οικονομική
ανάπτυξη, που επιταχύνεται - η σωστότερα, απογειώνεται - την εποχή αυτή.
Υποστηρίζεται από την ανάπτυξη αυτή, και την υποστηρίζει με τη σειρά της·
παρέχει το απαραίτητο υπόβαθρο στις συναλλαγές, διευκολύνει την επιτάχυνση και
τον εμπλουτισμό της οικονομικής ζωής. Στο πλαίσιο αυτό είναι επίσης παρούσα
στις απαρχές της εκβιομηχάνισης, έμμεσα και άμεσα. Έμμεσα, με την ανάπτυξη όλων
γενικά των εργασιών της. Και άμεσα, με το μηχανισμό της προεξοφλητικής πίστης,
από τον οποίο επωφελούνται οι περισσότερες βιομηχανίες (πίστης που τροφοδοτεί
τα κεφάλαια κίνησης και παρέχεται, δεν πρέπει να το ξεχνάμε, με χαμηλότερο
επιτόκιο από εκείνο της αγοράς), αλλά και με τη χορήγηση μεσοπρόθεσμων
πιστώσεων σε ορισμένες βιομηχανίες. Οι τελευταίες αυτές πιστώσεις συχνά επέτρεψαν
στις επιχειρήσεις, κυρίως σε όσες πιστοδοτήθηκαν αρκετά χρόνια πριν από την
κρίση, να αντιμετωπίσουν τις πρώτες δυσκολίες, εγγενείς σε κάθε νέα και χωρίς
προηγούμενη εμπειρία επιχείρηση, και να σταθεροποιήσουν τη θέση τους. Αυτό
είναι το λιγότερο που μπορούμε να πούμε αυτή τη στιγμή. Αλλά η ΕΤΕ δεν μπόρεσε
- ή δεν θέλησε - να “κατασκευάσει” ένα εργαλείο ειδικά προσαρμοσμένο στις
ανάγκες της βιομηχανίας, όπως άλλωστε αυτή η τελευταία δεν θέλησε - ή δεν
μπόρεσε - να γίνει ανεξάρτητος και κυρίαρχος τομέας της οικονομίας και να
αποσπαστεί με σαφήνεια από τους άλλους (από το εμπόριο, για παράδειγμα).
Χ. Αγριαντώνη, ό.π., σ. 176, 177
ΠΗΓΗ 4
Τράπεζες - Βιομηχανία - Ε.Τ.Ε.
Ένα
χαρακτηριστικό παράδειγμα του δίδυμου τράπεζα - βιομηχανία
Μια
ευρύτατη και γόνιμη σκέψη πρυτάνευσε στο σύνολο των ενεργειών της τράπεζας: η
Διεύθυνση προσπάθησε να δημιουργήσει τις οικονομικές 60
προϋποθέσεις
και να διαδώσει το συνεταιριστικό πνεύμα ως μέσον για την ανάπτυξη της εθνικής
βιομηχανίας. Η Διεύθυνση στρέφοντας τα βλέμματά της προς τις περιοχές της χώρας
εντυπωσιάστηκε από το μέγεθος του πλούτου με τον οποίο η φύση είχε προικίσει
πολλά τμήματα του εδάφους τους. Αλλά συγχρόνως αντιλήφθηκε ότι τις περισσότερες
φορές οι ιδιοκτήτες και των πιο πλούσιων ορυχείων και των πιο χρήσιμων και
θαυμάσια οργανωμένων εργοστασίων, δεν είχαν τα αναγκαία οικονομικά μέσα για να
αναπτύξουν την παραγωγή τους… Η Διεύθυνση σκέφτηκε ότι η κατάσταση αυτή θα
έπρεπε να θεραπευθεί και ότι ο δανεισμός και η στήριξη αυτών των επιχειρήσεων
με κεφάλαια της τράπεζας βρισκόταν μέσα στο πλαίσιο των υποχρεώσεών της.
Απόσπασμα από την έκθεση των πεπραγμένων
της βελγικής τράπεζας Societé Générale στα 1836
ΠΗΓΗ 5
Αυτή η
πρώτη εμπειρία (ή “μαθητεία”) της ΕΤΕ στη βιομηχανική πίστη (ο όρος
χρησιμοποιείται συμβατικά) και το αντίστροφο, δηλαδή η “μαθητεία” των
βιομηχάνων στον τραπεζικό δανεισμό, υπήρξε εντελώς αποτυχημένη.
Χ. Αγριαντώνη, ό.π., σ. 313
Αφού μελετήσετε τα παραπάνω κείμενα και με βάση τις
γνώσεις σας να προσδιορίσετε τον ρόλο των τραπεζών στην ανάπτυξη της βιομηχανίας
τόσο στην Ελλάδα όσο και στην Ευρώπη και να επισημάνετε ομοιότητες και
διαφορές.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου