Υποτάσσουµε
το
φυσικό τοπίο στη λογική της πόλης
Μπορεί να αναζητούµε
την ηρεµία του φυσικού τοπίου, αλλά θέλουµε να το υποτάξουµε στη λογική
της πόλης. Και το αποτέλεσµα είναι καταστροφικό! Καταστρέφουµε και απαξιώνουµε αυτό που υποτίθεται ότι
θαυµάζουµε.
Κάθε χρόνο καταστρέφονται µε απίστευτης
κακογουστιάς κατασκευάσµατα τόποι µοναδικής οµορφιάς. Ζούµε σ' έναν υπέροχο
τόπο και δεν έχουµε το δικαίωµα να τον καταστρέφουµε. Δεν ανήκει µόνο σε µας όπως λανθασµένα νοµίζουµε, αλλά και σ' όλους αυτούς που θα έρθουν.
Ενώ τα παραδοσιακά κτίσµατα ήταν
βγαλµένα από το υστέρηµα, τα σηµερινά είναι από το πλεόνασµα. Τα πρώτα
υπηρετούσαν πρωτογενείς ανάγκες, ενώ τα δεύτερα απλώς τις επίπλαστες
ανάγκες της εποχής, Άλλες ήταν οι δοµές και ο
τρόπος ζωής που τα δηµιούργησαν. Δυστυχώς, δεν κρατήσαµε τίποτε από το
σπουδαίο δίδαγµα και τη βαθύτερη ουσία τους,
και
µείναµε στην εικονογραφία. Αυτό που κρατάνε οι περισσότεροι είναι η γραφικότητα
των µορφών και όχι οι σκληρές και αντίξοες συνθήκες που τις
δηµιούργησαν. Η
πραγµατικότητα του αυθεντικού γίνεται γλυκερή και χάνει τη δύναµη, την τραχύτητα και την αλήθεια της. Γίνεται
µπιµπελό που το περιεργαζόµαστε, χασκογελώντας.
«'Ο,τι δεν είναι απαραίτητο,
είναι επιζήµιο» τόνιζε µε σηµασία ο
µεγάλος ζωγράφος Henri Matisse.
Τα πάντα έχουν αφεθεί
στη λεγόµενη «ιδιωτική πρωτοβουλία», η οποία ανεξέλεγκτα ασχηµονεί και πράττει
µε γνώµονα το γρήγορο κέρδος, αγνοώντας (;) ότι σε βάθος χρόνου απαξιώνει
τελείως και µε µη αναστρέψιµο τρόπο αυτό που διαφηµίζει και «πουλάει».
Αυτή την κοντόφθαλµη
και µε καταστροφικές συνέπειες πολιτική έχουν ενστερνιστεί πλήρως,
ενισχύοντάς την µάλιστα, οι τοπικές κοινωνίες και οι φορείς τους. Έχει δηµιουργηθεί,
και µε τα χρόνια γιγαντωθεί, ένα ισχυρό πλέγµα
συµφερόντων µεταξύ ορισµένων ιδιωτών και των τοπικών αρχόντων, οι οποίοι
λυµαίνονται ολόκληρες περιοχές µοναδικής φυσικής
οµορφιάς. Γιατί προφανώς δεν τους απασχολεί διόλου το τι θα συµβεί στο
εγγύς µέλλον, αφού αυτοί στα γρήγορα θα έχουν κάνει τη δουλειά τους και θα
έχουν καρπωθεί τα οφέλη των «αεριτζίδικων» επιλογών τους. Και είναι πράγµατι
εγκληµατικό το γεγονός ότι οι περισσότεροι από αυτούς χρηµατοδοτούνται µε
κρατικά και κοινοτικά κονδύλια, στο πλαίσιο διάφορων «αναπτυξιακών νόµων».
Aς µην απορούµε λοιπόν,
που µέσα σε τόσο λίγα χρόνια οι πανέµορφοι τόποι των διακοπών µας έχουν γίνει
αγνώριστοι και, ακόµη χειρότερα, αβίωτοι.
Τ.
Παπαϊωάννου, εφηµ. Ελευθεροτυπία, 21/09/2005
Παρατηρήσεις:
1.
Να
συντάξετε την περίληψη του κειμένου σε 60-80 λέξεις. (Μονάδες 25)
2.
Τα πάντα έχουν αφεθεί
στη λεγόµενη «ιδιωτική πρωτοβουλία», η οποία ανεξέλεγκτα ασχηµονεί και πράττει
µε γνώµονα το γρήγορο κέρδος, αγνοώντας (;) ότι σε βάθος χρόνου απαξιώνει
τελείως και µε µη αναστρέψιµο τρόπο αυτό που διαφηµίζει και «πουλάει»: να αναπτύξετε το
περιεχόμενο της παραπάνω περιόδου σε 80 λέξεις.
(Μονάδες 12)
3.
Με
ποιον τρόπο αναπτύσσεται η 3η παράγραφος του κειμένου; Να
αιτιολογήσετε την απάντησή σας.
(Μονάδες 15)
4.
α) Απαξιώνουμε, καταστρέφονται, λανθασμένα,
παραδοσιακά, χάνει, επιζήμιο: να δώσετε ένα αντώνυμο για καθεμία από τις
παραπάνω λέξεις.
β) Ηρεμία, κτίσματα, κρατήσαμε, απαραίτητο, συνέπειες, απασχολεί: να
δώσετε από ένα συνώνυμο για καθεμία από τις παραπάνω λέξεις.
(Μονάδες
12)
5.
Στο
πλαίσιο σχετικής ημερίδας, να διατυπώσετε τις απόψεις σας για το βαθμό στον
οποίο επηρεάζει η φύση την ποιότητα ζωής του ανθρώπου και να περιγράψετε το
ρόλο της τεχνολογίας τόσο στην επιβάρυνση όσο και στην προστασία του
οικοσυστήματος. (600 λέξεις)
(Μονάδες 40)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου